Cromosoma 11

Cromosoma 11 humano
Cromosomas do par 11 humano con bandeado G. En cada individuo un dos cromosomas deste par procede da nai e o outro do pai.
Cromosomas do par 11 nun cariograma humano masculino.
Características
Lonxitude (bp)135,086,622 bp
(GRCh38)[1]
No. de xenes1,224 (CCDS)[2]
TipoAutosoma
Posición do centrómeroSubmetacéntrico[3]
(53.4 Mbp[4])
Lista completa de xenes
CCDSLista de xenes
HGNCLista de xenes
UniProtLista de xenes
NCBILista de xenes
Visores de mapa externos
EnsemblCromosoma 11
EntrezCromosoma 11
NCBICromosoma 11
UCSCCromosoma 11
Secuencias de ADN completas
RefSeqNC_000011 (FASTA)
GenBankCM000673 (FASTA)

O cromosoma 11 humano é un cromosoma pertencente a un dos 23 pares de cromosomas humanos. Nas céluas diploides temos dúas copias deste cromosoma e nas haploides unha. Pola posición do seu centrómero este cromosoma autosómico é submetacéntrico. O cromosoma 11 contén uns 134,5 millóns de pares de bases, o que representa entre o 4 e o 4,5 % do total de ADN da célula. É un dos cromosomas humanos con máis riqueza de xenes e de enfermidades asociadas.

A identificación de xenes nun cromosoma é unha activa área de investigación xenética na que poden utilizarse varios métodos, polo que as cifras totais de xenes estimados nun cromosoma poden variar segundo o método. Estímase que o cromosoma 11 contén probablemente entre 1.300 e 1.700 xenes.

Un estudo recente [5] indica que contén uns 11,6 xenes por megabase, incluíndo 1.524 xenes codificantes de proteínas e 765 pseudoxenes.

Máis do 40% dos 856 xenes dos receptores olfactivos no xenoma humano están localizados en 28 agrupamentos (clusters) multixénicos e dun só xene neste cromosoma.

  1. "Human Genome Assembly GRCh38 - Genome Reference Consortium". National Center for Biotechnology Information (en inglés). 2013-12-24. Consultado o 2017-03-04. 
  2. "Search results - 11[CHR] AND "Homo sapiens"[Organism] AND ("has ccds"[Properties] AND alive[prop]) - Gene". NCBI. CCDS Release 20 for Homo sapiens. 2016-09-08. Consultado o 2017-05-28. 
  3. Tom Strachan; Andrew Read (2 April 2010). Human Molecular Genetics. Garland Science. p. 45. ISBN 978-1-136-84407-2. 
  4. Genome Decoration Page, NCBI. Ideogram data for Homo sapiens (850 bphs, Assembly GRCh38.p3). Última actrualización 2014-06-03. Consultado o 2017-04-26.
  5. Taylor TD, Noguchi H, Totoki Y, Toyoda A, Kuroki Y, Dewar K, Lloyd C, Itoh T, Takeda T, Kim DW, She X, Barlow KF, Bloom T, Bruford E, Chang JL, Cuomo CA, Eichler E, FitzGerald MG, Jaffe DB, LaButti K, Nicol R, Park HS, Seaman C, Sougnez C, Yang X, Zimmer AR, Zody MC, Birren BW, Nusbaum C, Fujiyama A, Hattori M, Rogers J, Lander ES, Sakaki Y (2006). "Human chromosome 11 DNA sequence and analysis including novel gene identification". Nature 440 (7083): 497–500. PMID 16554811. doi:10.1038/nature04632. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in